Man in Black

Efe Bey bir gün babasıyla evde top oynuyorlardı. Birden üzüntüyle üfffff dedi. Baba ben siyah gok dedi. İlk başta anlayamadım ne dediğini sonra açıkladı :) Baba siyah, ben siyah gok dedi. Baştan aşağı siyah giyinen babamız efeyi çok özendirmişti. Bulduğum ilk fırsatta oğluma siyah bir kıyafet aldım ve onu karizma yaptım:)

Bir çocuğunuz olduğunda artık hayatınız tamamen ona endeksli oluyor. O mutluysa mutlu üzgünse üzgün oluyor, tüm boş vaktinizi onu nasıl iyi yetiştirebilirim üzerinde kafa yorarak geçiriyorsunuz. Eskiden böyle değilmiş tabii, bu yeni neslin icatları:) Bu durum çocuklar için iyi oluyor muhakkak çünkü artık çok daha güler yüzlü ve akıllılar. ama eğer birey kendine vakit ayırmayı ihmal ediyor yada beceremiyorsa o zaman biraz gergin olabiliyor tıpkı benim gibi.

Aslında bu birazda yoğun bir işim olmasından kaynaklanıyor. Bu sene bir hafta tatil yaptım. Yılın büyük çoğunluğu 8 de işten çıktım. haftasonları dersen öyle bir hızla geçiyorlarki bazen farkedemiyorum:)

Bu durumu değiştirmeyi, kendim için vakit ayırmayı çok istiyorum ama bir türlü beceremiyorum. Efe bir iki ay önceye kadar 10 gibi yatar 10.30 gibi uykuya dalardı. Gece çok sık uyanan bir çocuk olduğu için bende önceki akşamın yorgunluğundan o uyudumu uyurdum ama şimdi o günleri arar olduk. Hem babası hem ben Efenin uyumasını bekliyoruz. Akşam eve gelmemizle Efenin oyun telaşı başlıyor. Baba hadi anan(araba), baba hadi top.... yemek işini bitirdiğim zamanda hemen olaya dahil olup babaya ara verdiriyorum. bu böyle efe uyuyana kadar sürüyor, kısaca işten eve kafa dinlemek,dinlenmek üzere gelen anne ve baba pek umduklarını bulamıyorlar. Bu işi tek çekilir kılan şey Efenin tatlılığı, şirinliği bize olan sevgisi ve tabiki bizimde ona karşı şefkat ve sevgimiz.

Saat 10-10.30 civarı TV de Efenin yeni aşkı başlıyor kaptan,havhav,aba(Tiger ve poah). o bitince sırasıyla birsürü çizgi film. 12 yi geçerken bitiyor hepsi. En sevdiği de fifi (mickey mouse).Çoğunlukla onu uyumak için ikna etmeye çalışıyoruz fakat O kaptan,fifi,ukak (uçak)sonrada nen nen havasında:) bir kaç gece ağlaya ağlaya götürüp yatırdım sonrasında da yatakta uykusunun ve izleyemediği için gerginliğinin geçmesini bekledim. Ama malesef henüz bu alışkanlıktan vazgeçiremedik. Bir akşam yorgun anne ve baba uyuya kalmışlar. Normalde efe babanın yanına salondaki kanepeye uzanıyor uykusu gelince baba onu anneye yatak odasına getiriyor. O gün ise anne gecenin yarısı uyanmış ki efe yanında yok içerdende hiç ses gelmiyor. Merakla içeri gitmiş babamız horul horul uyuyor:) Efe tvye en yakın koltuğa oturmuş heyecenla çizgi film seyrediyor. Tvye hızlıca yaklaşıp kapattım, bu arada efe kurulmuş plak gibi sürekli anne noldu noldu anne diye söylenip duruyor. onu kucağıma alıp yatağa götürdüm ama hala o komik tavrı gözümden gitmiyor noldu anne anne noldu:) 2,5 yaşındada çok rahat tvkolik olunabiliyor:))

İşte böyle sayın izleyicilerim çocuklu günler bu şekilde geçiyor.

Herkese iyi haftasonları...