Bu hafta çok yoğun başladı ve öylede geçiyor. Geçen hafta hiç işim yok çok canım sıkılıyor diye hayıflanırken, bu hafta işden başımı kaldıramıyorum. Geçen hafta yaptıklarımı bu hafta özlüyorum oysa geçen hafta da küçük bir iş için yanıp kavruluyodum:) Ne ilginç demi insanoğlu. Hiç bişeyle tam anlamıyla mutlu olamıyor. Oysa bilmiyorki mutluluk ve hüzün hemen dipdibe. Ah biraz sabırlı olabilse, yaşadığını sindire sindire yaşayabilse...
Efeyle günlerimde aynı iş hayatım gibi değişken. Bir hafta önce deliksiz uyuyup aman Allahım oğlum büyüdü diye sevinirken bu hafta yine başa döndük. dönüp duruyoruz yatakta. Evet malesef Efeyle beraber yatıyoruz. Babamızı salona atmak zorunda kaldık:( Doğduğundan beri uykusuz olduğu için gece hayatımız biraz sıkıntılı. Ama çok şükür büyüyor ve beni kendisine hayran bırakıyor. henüz 2,5 yaşında ama bir çok erkeğe taş çıkartacak kadar erkek. Tavırları bakışları, sözleri,...
Dün akşam eve geldiğimde aaa anne deldi diye kapıya geldi. kollarını açıp bana sarıldı öptü ve aynı vakur haliyle salona geri döndü. bende arkasından baka kaldım:)
akşam yemeğini yedirirken bir tabak çorba az geldi bana dönmüş anne doydum gok nane mama dedi:) nane mama = yoğurt çobası.
Aynen bir kızılderili gibi konuşuyor ve bizede sadece kendisini yemek düşüyor:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder