16 Şubat 2009

Anneler..


Annemlerde olmak en çok sevdiğim şeylerden. Orta yaşlara gelmeme rağmen en huzur bulduğum en mutlu olduğum yer annem ve babamın yanı, özellikle de annemin. Çocukluğuma tekrar dönüp sorumluluklarımdan uzaklaşıp rahatlıyorum onların yanında. Bir hata yapmış olsamda beni sevip sahip çıkacaklarını bilmenin huzuru içinde gevşiyorum.




Sanırım bunun için Efenin favorisi benim:)Annem diye sesleniyo bana ve ben olunca diğer herkes önemsiz. Babasıyla bile paylaşamıyo, bana dokunsa direk vuruyor yada git baba diye kovuyor.
Beraber yatmamızın buna etkisi çok sanırım. Birbirimize bu kadar bağlanmamız beni korkutsa da geçici bir zaman olduğunu düşünüp tadını çıkarıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder